Contact

Geachte lezer,

Mijn naam is Louis en ik ben in 2021 begonnen met de website ikbendepressief.nl. Ik ben 1.5 jaar depressief geweest en heb deze site opgericht om meer te leren over depressie. Tijdens mijn depressie voelde ik me ontzettend somber en had ik nergens meer zin in. Mijn voornaamste bezigheid was het kijken van films in bed. Later realiseerde ik me dat ik eigenlijk maar weinig herinneringen heb aan deze periode. Waarschijnlijk omdat ik niet zo veel heb gedaan en ik niet echt aanwezig was in het hier en nu. Het enige positieve is dat ik nu wel veel weet van films!

Een depressie is naar mijn mening moeilijk te definiëren. Persoonlijk omschrijf ik het als een zware donkere deken die alles bedekt. Deze deken maakt het bewegen en ademen zwaar. Daarnaast laat de deken niet zo veel licht door. Ik had het idee dat het me nooit zou lukken om de deken af te schudden, hij was simpelweg te groot en zwaar. Ik kon er niet aan ontsnappen. Juist in dit gebrek aan toekomstperspectief (in de gedachte 'het gaat nooit voorbij') schuilt het venijn van een depressie. Toch gaat het in de meeste gevallen wél weer voorbij.

De bovenstaande alinea is mijn persoonlijke beschrijving, het kan best zijn dat jij een depressie op een andere manier ervaart. Dat maakt een depressie lastig om te begrijpen voor anderen. Een depressie is iets persoonlijks, je kan je zelfs afvragen of het een ziekte is of een gevolg van je levensloop. Ik heb moeten aanvaarden dat ik niet alles altijd alleen kan oplossen en hulp van anderen nodig heb. Het niet praten over mijn gevoel en het altijd 'sterk' proberen te zijn waren belangrijke redenen voor het ontstaan van mijn depressie. Nu gaat het gelukkig beter, ik heb geleerd om mijn valkuilen te herkennen en ik weet nu wat ik kan doen. Of ik nu nooit meer somber of wanhopig ben? Zeker wel, ook nu heb ik mindere momenten. Soms bedekt de deken mijn leven weer even, maar ik weet nu dat dit niet voor altijd is.

Een depressie is een moeilijke periode in het leven, maar daardoor leer je ook ontzettend veel over jezelf. Het is de kunst om de vage emoties zoals het welbekende 'slechte gevoel', de 'somberheid' en het 'slechte zelfbeeld' te leren uiten. Dit leren uiten van je eigen gedachten kan op vele manieren. Enkele voorbeelden zijn praten, lezen, tekenen, schilderen of schrijven. Probeer bijvoorbeeld eens een tekening of gedicht van je pijn te maken. Enkele van mijn gedichten zijn te lezen onder het kopje poëzie. Het gaat er niet om dat je een museumstuk maakt, maar het leert je dat je emoties er mogen zijn en geeft je grip op je gedachten. Als belangrijkste tip wil ik je meegeven dat je niet hoeft te denken dat je de enige bent, ook al voelt dat vaak wel zo. Wij, mensen met een depressie, zijn er in grote getale. Je bent niet alleen, praat erover, er is niets om je voor te schamen. Zelfs gedachten aan de dood zijn een normaal onderdeel van een depressie. Een belangrijk persoon in mijn leven leerde me ooit: 'kijk niet te ver vooruit'. Makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk, maar toch helpt deze gedachte me nog vaak. Verder wil ik je nog meegeven dat je goed bent zoals je bent en dat jij je eigen pad volgt in dit leven, en dat niemand daar iets over heeft te zeggen. Ik wens je alle goeds.

Met vriendelijke groet,

Louis Thieme